(هر هفته یک قسمت از این مبحث رو میتونین دنبال کنین.)

جهانی شدن (1)

پدیده «جهانی شدن» سریع در هنر معاصر ، که عمدتا در خلال دهه های 1980 و 1990 فراگیر شد ، تا حدی پی آمد یک نگرانی فزاینده جهانی در مورد هنر اقلیت در کشور ها بود.برای مثال کاملا طبیعی بود که در ایالات متحده اشخاص علاقمند به اشکال مختلف هنر آفریقایی-آمریکایی ، می بایست خود را به هنر مدرن آفریقا نیز معطوف سازند . بر همین منوال کسانی که هنر را یکی از راه های مؤثر در بیان وضعیت اقلیت آفریقایی-آمریکای می شناختند ، به طور طبیعی به سمت هنر جدیدی که توسط اعضای جامعه بومیان استرالیایی آفریده می شد ، مجذوب گردیدند.

البته عوامل دیگری نیز حرکت جهانی شدن در هنر را تسریع بخشید ، از جمله کار آمدی رو به گسترش سیستم های جدید ارتباطات ، همچنین کتاب ها و مجلات هنری ، تلویزیون و اینترننت نیز همگی در آشنا ساختن هرچه بیشتر مخاطبان با آثار هنری در سراسر جهان بسیار موفق عمل کردند . حتی نمایشگاه های بین الملی که به کرات بر پا می گردیدند ، در تبشیر گوناگونی عرصه فرهنگی جهان  ، بسیار مؤثرتر و نتیجه بخش تر از موزه های بزرگ ظاهر شدند.در عین حال در این سال ها ، چندین بینال جدید همانند بینال هاوانا و بینال استانبول به بینال های قدیمی  همچون بینال ونیز و سائوپولو اضافه شدند . بینال هاوانا به طور اخص تاکید بیشتری را به روی آثار هنرمندان کشورهای جهان سوم معطوف می کرد.

جهانی شدن و هنر جدید

Edvard  locie-smith

ترجمه : دکتر علیرضا سمیع آذر